atalaia

atalaia

ár attali’a ‘espía’

Plural: atalaias
  1. s f

    Torre construída nun lugar alto para poder vixiar un campo amplo e avisar do que se descobre.

  2. s f p ext

    Calquera lugar alto desde o que se outea unha zona grande de terreo.

Citas

  • Dende a atalaia do castelo o sentinela puido enxergar o exército inimigo
  • Os alpinistas albiscaron todo o val dende a atalaia da montaña, O narrador omnisciente contempla os personaxes dende unha atalaia