atalaia
atalaia
ár attali’a ‘espía’
-
s
f
Torre construída nun lugar alto para poder vixiar un campo amplo e avisar do que se descobre.
-
s
f p ext
Calquera lugar alto desde o que se outea unha zona grande de terreo.
Citas
- Dende a atalaia do castelo o sentinela puido enxergar o exército inimigo
- Os alpinistas albiscaron todo o val dende a atalaia da montaña, O narrador omnisciente contempla os personaxes dende unha atalaia