aceptar

aceptar

lat acceptāre ad- + capere ‘coller’

  1. v t

    Tomar ou recibir voluntariamente algo que se lle ofrece a alguén.

  2. v t

    Considerar alguén algunha cousa como verdadeira ou válida.

  3. v t

    Soportar os efectos de algo aínda que estes sexan negativos.

Sinónimos

Citas

  • Aceptarei a túa invitación se teño tempo para visitar a cidade
  • Aceptou a morte de seu pai con resignación
  • Aceptou as hipóteses que defendía o conferenciante

Refranes

  • Do alleo, o que quixer seu dono.
  • Do que che dean colle e non escollas.
Conjugar
VERBO aceptar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
acepto
aceptas
acepta
aceptamos
aceptades
aceptan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aceptaba
aceptabas
aceptaba
aceptabamos
aceptabades
aceptaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aceptei
aceptaches
aceptou
aceptamos
aceptastes
aceptaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aceptara
aceptaras
aceptara
aceptaramos
aceptarades
aceptaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aceptarei
aceptarás
aceptará
aceptaremos
aceptaredes
aceptarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aceptaría
aceptarías
aceptaría
aceptariamos
aceptariades
aceptarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
acepte
aceptes
acepte
aceptemos
aceptedes
acepten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aceptase
aceptases
aceptase
aceptasemos
aceptasedes
aceptasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aceptar
aceptares
aceptar
aceptarmos
aceptardes
aceptaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
acepta
-
-
aceptade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aceptar
aceptares
aceptar
aceptarmos
aceptardes
aceptaren
Xerundio aceptando
Participio aceptado
aceptada
aceptados
aceptadas