tupir

tupir
  1. v t

    Atascar con materiais sólidos un conduto ou unha vía. Tm v pron.

  2. v i

    Facerse un tecido máis pequeno.

Conjugar
VERBO tupir
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tupo
tupes
tupe
tupimos
tupides
tupen
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tupía
tupías
tupía
tupiamos
tupiades
tupían
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tupín
tupiches
tupiu
tupimos
tupistes
tupiron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tupira
tupiras
tupira
tupiramos
tupirades
tupiran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tupirei
tupirás
tupirá
tupiremos
tupiredes
tupirán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tupiría
tupirías
tupiría
tupiriamos
tupiriades
tupirían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tupa
tupas
tupa
tupamos
tupades
tupan
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tupise
tupises
tupise
tupisemos
tupisedes
tupisen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tupir
tupires
tupir
tupirmos
tupirdes
tupiren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
tupe
-
-
tupide
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
tupir
tupires
tupir
tupirmos
tupirdes
tupiren
Xerundio tupindo
Participio tupido
tupida
tupidos
tupidas