arrexuntar

Escoitar
arrexuntar

a- + re- + xuntar

  1. v pron

    Achegarse ou poñerse xuntas dúas ou máis persoas.
  2. v pron

    Convivir unha parella sen ter formalizada legalmente a súa relación.

Citas

  • Antón e María arrexuntáronse despois de moitos anos de noivado
  • Arrexuntádevos para que caibamos todos na mesa

Palabras vecinas

arreutada arreuto arrevesado -da arrexuntar arriada arriar arriba
Conjugar
VERBO arrexuntar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles arrexunto
arrexuntas
arrexunta
arrexuntamos
arrexuntades
arrexuntan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles arrexuntaba
arrexuntabas
arrexuntaba
arrexuntabamos
arrexuntabades
arrexuntaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles arrexuntei
arrexuntaches
arrexuntou
arrexuntamos
arrexuntastes
arrexuntaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles arrexuntara
arrexuntaras
arrexuntara
arrexuntaramos
arrexuntarades
arrexuntaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles arrexuntarei
arrexuntarás
arrexuntará
arrexuntaremos
arrexuntaredes
arrexuntarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles arrexuntaría
arrexuntarías
arrexuntaría
arrexuntariamos
arrexuntariades
arrexuntarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles arrexunte
arrexuntes
arrexunte
arrexuntemos
arrexuntedes
arrexunten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles arrexuntase
arrexuntases
arrexuntase
arrexuntasemos
arrexuntasedes
arrexuntasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles arrexuntar
arrexuntares
arrexuntar
arrexuntarmos
arrexuntardes
arrexuntaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
arrexunta
-
-
arrexuntade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles arrexuntar
arrexuntares
arrexuntar
arrexuntarmos
arrexuntardes
arrexuntaren
Xerundio arrexuntando
Participio arrexuntado
arrexuntada
arrexuntados
arrexuntadas