tempo
lat tempu
-
s
m
Sucesión das cousas, considerada como transcorrente dunha maneira continua e uniforme e que se mide por fenómenos sucesivos acontecidos a intervalos regulares, como o ciclo solar, o ciclo lunar ou o curso das estacións.
-
s
m
Período determinado dentro desta sucesión.
-
s
m
Idade de algo ou alguén.
-
s
m
Período de longa extensión.
-
s
m
Período ao que se alude e que adoita ter como referente algún feito concreto.
-
s
m
Espazo ou momento apropiado para facer algo.
-
s
m
[METEOR ]
Estado da atmosfera nun lugar e nun momento determinado. Tm fig.
-
s
m
-
Cada unha das partes en que se divide a execución dalgunha cousa.
-
[MÚS ]
Parte ou división do compás.
-
-
s
m
[LING ]
Morfema verbal que expresa o momento en que ocorre a acción.
-
-
s
Parámetro real que constitúe unha das coordenadas do conxunto continuo espazo-tempo que permite situar un punto material nunha sucesión de acontecementos observados desde un mesmo sistema de referencia.
-
tempo sideral
Magnitude que é igual ao valor do ángulo horario ou dun punto da esfera celeste que se toma como referencia no instante considerado.
-
tempo universal [TU]
Tempo solar medio do observatorio de Greenwich.
-
s
Frases hechas
-
A tempo loc adv No momento oportuno.
-
2 Traballar en van en algo que non d
-
A un tempo loc adv Ao mesmo tempo.
-
Andar/ir co(s) tempo(s). Adaptarse
-
Aproveitar o tempo. Dedicarse a cousas
-
Co tempo loc adv Co paso do tempo.
-
Con tempo loc adv Cun espazo de tempo anticipado.
-
En tempo loc adv Con tempo suficiente.
-
Facer tempo. Entreterse mentres se espera algo.
-
Matar/pasar o tempo. Facer algo s
-
Noutro tempo. No pasado.
-
Perder o tempo. 1 Facer algo sen sacar proveito cando hai que facer algo m
-
Ter tempo. Dispo
Refranes
- A conta do perdido: o que non se faga hoxe, farase o domingo.
- Á curta ou á larga o tempo todo o alcanza.
- A día claro, escuro nubrado.
- A muller que moito se pasea han tece a súa tea.
- A pera dura co tempo madura.
- Acudirlle ao coiro con albaialde, que os anos non se van en balde.
- Aire soán, malo no inverno e peor no verán.
- Andando, andando, todo vai chegando.
- Andando, andando, todo vai pasando.
- Andando, andando, volvemos aos tempos de antano.
- Axiña vén o que se ve.
- Calquera tempo pasado é mellorado.
- Cando chove e fai sol, é tempo de pagar as débedas.
- Cando fai o seu tempo, non fai mal tempo.
- Cando non fai o seu tempo, non fai bo tempo.
- Cando o verán é inverno e o inverno é verán, mal anda para os pobres o ano de pan.
- Co tempo maduran as uvas.
- Co tempo todo chega.
- Co tempo todo morreo
- Co tempo todo pasa.
- Co tempo todo se acaba.
- Co tempo todo se vai.
- Co tempo veñen os figos.
- Culleres fainas o tempo.
- Dar tempo ao tempo é de bo senso.
- De mozo logo se sae; pero a selo non volve naide.
- Día a día morreu miña tía.
- Día a día, maio á porta.
- Día tras día maio vai fóra.
- Día tras día vanse indo os anos.
- Día tras día, maio chega.
- Día tras día, semana ao cabo.
- Dona que moito mira, pouco fía.
- En coser e descoser, o fío e o tempo téñense que perder.
- Entroido, á raxeira; Pascua, á lareira.
- Fíe quen fiou, que a Navidade xa pasou.
- Maio pardo, san Xoán claro.
- Marzo pardo, san Xoán claro.
- Marzo pardo, sinal de bo ano.
- Meu carriño novo: ¿quen te fará vello? -Tres meses de verán e nove de inverno.
- Moitas cousas un chora, das que despois se ri e se mofa.
- Nin polo bo tempo te agaches, nin polo malo te asañes.
- No tempo de marzo á mañá enxoito e á tarde mollado.
- No tempo dos coellos non hai consellos.
- Non é bo tempo o que non é do seu tempo.
- Non hai mestre coma o tempo.
- Non hai prazo que non chegue nin forza que non se acabe.
- Non hai prazo que non chegue.
- Non hai prazo que non se cumpra nin débeda que non se pague.
- Non se fai fóra de tempo o que se pode facer en todo tempo.
- Nubes na montaña, vellas á borralla; nubes na ribeira, vellas á raxeira.
- O bo tempo é pai do bo goberno.
- O bo tempo está no pote.
- O circo do sol molla o pastor, o da lúa ou molla ou enxuga.
- O crego e mailo raposo, se perden a mañá, perden o día todo.
- O mellor mestre é o tempo e a mellor mestra a experiencia.
- Ó pasado díselle "adiós", para que non volva onda nós.
- O que non ten que facer sacha as patacas antes de nacer.
- O rocío de agosto dá polo rostro.
- O tempo aclara as cousas e o tempo as escurece.
- O tempo corre e todo vai detrás del.
- O tempo corre.
- O tempo creba sen canto nio pedra.
- O tempo dá bo consello.
- O tempo dá o remedio e nunca falta o bo consello.
- Ó tempo das brevas todos se achegan.
- O tempo é diñeiro.
- O tempo e o diñeiro corren a paso lixeiro.
- O tempo é o inventor de moitas cousas.
- O tempo é o mellor conselleiro.
- O tempo é o mellor mestre.
- O tempo é ouro.
- O tempo é pai da verdade e irmán da mentira.
- O tempo é pai dos enganos.
- O tempo é sabio pero o diaño é vello.
- O tempo fai culleres.
- O tempo non agarda por ninguén.
- O tempo non anda para atrás.
- O tempo non pasa en balde.
- O tempo non recúa, porque non é mula.
- O tempo non se detén, porque non fala con ninguén.
- O tempo non se para nin recúa nin adianta. •
- O tempo nunca ten présa pero sempre chega.
- O tempo pasado sempre foi louvado.
- O tempo todo o amansa.
- O tempo todo o cobre, todo o encobre e todo o descobre.
- O tempo todo o cura, ata topar connosco na sepultura.
- O tempo todo o cura, menos a morte, que esa non ten cura.
- O tempo todo o tapa e todo o destapa.
- O tempo todo o trae e todo o leva.
- O tempo trae as flores e, despois de as traer, fainas toller e vólveas traer.
- O tempo tráeo todo e lévao todo.
- O tempo vaise e os anos véñense.
- Os anos non se van en balde.
- Os días non corren en balde.
- Ovella que berra, bocado perde.
- Perdendo o tempo non se gaña diñeiro.
- Quen predica en deserto, perde o sermón; e quen lava a cabeza ao burro, perde o xabrón.
- Roibéns de sol levantado, é sin al de tempo molIado.
- Roibéns de sol posto, é sinal de tempo enxoito.
- San Francisco vén con vela e San Xosé vaise con ela.
- Se a noite de Navidade for de luar, labra ben para sementar.
- Se o mes de agosto vén claro, bo magosto e bo nabo; se vén nubrado, poucas castañas e nabos furados.
- Tempo contado logo pasa.
- Tempo e fortuna, todo se muda.
- Tempo e sazón a ninguén dan conta nin razón.
- Tempo ido, tempo perdido.
- Tempo pasado que vén a memoria dá máis pena que gloria.
- Tempo trae tempo.
- Tempo tras de tempo e auga tras de vento.
- Tempo tras tempo, tempo vén.
- Tempo virá que o teu espello non te coñecerá.
- Tempo, vento, muller e fortuna axiña se mudan.
- Tempos van e tempos veñen, sobran os que penas teñen.
- Tódalas cousas quereD o seu tempo.
- Todo tempo pasado foi o máis louvado, porque o que está por vir, ou nos fará chorar ou nos fará sorrir.
- Todo tempo pasado foi o mellor.
- Tras deste tempo ha de vir outro.
- Tras do bo tempo ha vir o mal tempo.
- Tras do mal tempo ha de vir o bo tempo.
- Tras dun día vén outro e así se van indo todos.
- Un tempo malo trae outro tempo bo.
- Un tempo tras doutro tempo logo vén e axiña se vaL
- Voa o tempo como voa o vento.
- ¡Boa moza levas, Pedro! Ela o dirá co tempo.