rogar

rogar

lat rogāre ‘preguntar’

  1. v t

    Pedir algo como graza ou favor ou con humildade. Tm abs.

  2. v t

    Dirixir unha súplica a Deus. Tm v i.

  3. v t

    Ofrecer a alguén algo que se quere dar ou vender.

  4. v pron

    Ofrecerse para prestar axuda.

Citas

  • Pediulle que rogase por ela
  • Rogoulle para que os deixase saír
  • Rogoume os apuntamentos e agradecinllo, OBS: Pode empregase seguido da preposición con, Rogoume tanto cos ovos que llos aceptei
  • Rogóuseme para apañar patacas
Conjugar
VERBO rogar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
rogo
rogas
roga
rogamos
rogades
rogan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
rogaba
rogabas
rogaba
rogabamos
rogabades
rogaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
roguei
rogaches
rogou
rogamos
rogastes
rogaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
rogara
rogaras
rogara
rogaramos
rogarades
rogaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
rogarei
rogarás
rogará
rogaremos
rogaredes
rogarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
rogaría
rogarías
rogaría
rogariamos
rogariades
rogarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
rogue
rogues
rogue
roguemos
roguedes
roguen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
rogase
rogases
rogase
rogasemos
rogasedes
rogasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
rogar
rogares
rogar
rogarmos
rogardes
rogaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
roga
-
-
rogade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
rogar
rogares
rogar
rogarmos
rogardes
rogaren
Xerundio rogando
Participio rogado
rogada
rogados
rogadas