aquietar

aquietar

quieto

v t

Pór tranquilo ou quieto algo ou alguén que estaba intranquilo, axitado ou excitado.Tm v i.

Ex: Aquietou o paxaro aloumiñándolle o papo Ex: A muller aquietou cando entrou o fillo pola porta

Sinónimos

Antónimos

Citas

  • A muller aquietou cando entrou o fillo pola porta
  • Aquietou o paxaro aloumiñándolle o papo
Conjugar
VERBO aquietar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aquieto
aquietas
aquieta
aquietamos
aquietades
aquietan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aquietaba
aquietabas
aquietaba
aquietabamos
aquietabades
aquietaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aquietei
aquietaches
aquietou
aquietamos
aquietastes
aquietaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aquietara
aquietaras
aquietara
aquietaramos
aquietarades
aquietaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aquietarei
aquietarás
aquietará
aquietaremos
aquietaredes
aquietarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aquietaría
aquietarías
aquietaría
aquietariamos
aquietariades
aquietarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aquiete
aquietes
aquiete
aquietemos
aquietedes
aquieten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aquietase
aquietases
aquietase
aquietasemos
aquietasedes
aquietasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aquietar
aquietares
aquietar
aquietarmos
aquietardes
aquietaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
aquieta
-
-
aquietade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aquietar
aquietares
aquietar
aquietarmos
aquietardes
aquietaren
Xerundio aquietando
Participio aquietado
aquietada
aquietados
aquietadas