aproar

aproar

proa

  1. v t

    Dirixir un navío cara a un lugar.

  2. v i [MAR ]

    olver un barco a proa cara o vento ou a marea, estando fondeado.

Citas

  • O capitán aproou o barco cara á enseada coa intención de reparalo
Conjugar
VERBO aproar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aproo
aproas
aproa
aproamos
aproades
aproan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aproaba
aproabas
aproaba
aproabamos
aproabades
aproaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aproei
aproaches
aproou
aproamos
aproastes
aproaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aproara
aproaras
aproara
aproaramos
aproarades
aproaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aproarei
aproarás
aproará
aproaremos
aproaredes
aproarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aproaría
aproarías
aproaría
aproariamos
aproariades
aproarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aproe
aproes
aproe
aproemos
aproedes
aproen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aproase
aproases
aproase
aproasemos
aproasedes
aproasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aproar
aproares
aproar
aproarmos
aproardes
aproaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
aproa
-
-
aproade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aproar
aproares
aproar
aproarmos
aproardes
aproaren
Xerundio aproando
Participio aproado
aproada
aproados
aproadas