recuar

Escoitar
recuar
  1. v i

    Ir cara a atrás.
  2. v i fig

    Ir algo a menos ou a peor.
  3. v i fig

    Renunciar ou desistir de algo.
  4. v t

    1. Facer que unha moldura ou o conxunto de molduras que compoñen unha cornixa interrompan a súa dirección.

    2. Meter para dentro o muro que constitúe a fachada dun edificio.

Palabras vecinas

recuada recuado -da recuamento recuar recuberto -ta recubrimento recubrir
Conjugar
VERBO recuar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles recúo
recúas
recúa
recuamos
recuades
recúan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles recuaba
recuabas
recuaba
recuabamos
recuabades
recuaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles recuei
recuaches
recuou
recuamos
recuastes
recuaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles recuara
recuaras
recuara
recuaramos
recuarades
recuaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles recuarei
recuarás
recuará
recuaremos
recuaredes
recuarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles recuaría
recuarías
recuaría
recuariamos
recuariades
recuarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles recúe
recúes
recúe
recuemos
recuedes
recúen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles recuase
recuases
recuase
recuasemos
recuasedes
recuasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles recuar
recuares
recuar
recuarmos
recuardes
recuaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
recúa
-
-
recuade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles recuar
recuares
recuar
recuarmos
recuardes
recuaren
Xerundio recuando
Participio recuado
recuada
recuados
recuadas