reconfortar

reconfortar

re- + confortar

v t

Dar novas forzas ao que está abatido física ou moralmente.

Ex: A compaña dese amigo reconfórtao, Un café quente reconfortarate, O café reconfortouno.

Citas

  • A compaña dese amigo reconfórtao, Un café quente reconfortarate, O café reconfortouno.
Conjugar
VERBO reconfortar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
reconforto
reconfortas
reconforta
reconfortamos
reconfortades
reconfortan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
reconfortaba
reconfortabas
reconfortaba
reconfortabamos
reconfortabades
reconfortaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
reconfortei
reconfortaches
reconfortou
reconfortamos
reconfortastes
reconfortaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
reconfortara
reconfortaras
reconfortara
reconfortaramos
reconfortarades
reconfortaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
reconfortarei
reconfortarás
reconfortará
reconfortaremos
reconfortaredes
reconfortarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
reconfortaría
reconfortarías
reconfortaría
reconfortariamos
reconfortariades
reconfortarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
reconforte
reconfortes
reconforte
reconfortemos
reconfortedes
reconforten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
reconfortase
reconfortases
reconfortase
reconfortasemos
reconfortasedes
reconfortasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
reconfortar
reconfortares
reconfortar
reconfortarmos
reconfortardes
reconfortaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
reconforta
-
-
reconfortade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
reconfortar
reconfortares
reconfortar
reconfortarmos
reconfortardes
reconfortaren
Xerundio reconfortando
Participio reconfortado
reconfortada
reconfortados
reconfortadas