readmitir

readmitir

re- + admitir

v t

olver admitir.

Ex: Readmitírono no club.

Citas

  • Readmitírono no club.
Conjugar
VERBO readmitir
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
readmito
readmites
readmite
readmitimos
readmitides
readmiten
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
readmitía
readmitías
readmitía
readmitiamos
readmitiades
readmitían
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
readmitín
readmitiches
readmitiu
readmitimos
readmitistes
readmitiron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
readmitira
readmitiras
readmitira
readmitiramos
readmitirades
readmitiran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
readmitirei
readmitirás
readmitirá
readmitiremos
readmitiredes
readmitirán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
readmitiría
readmitirías
readmitiría
readmitiriamos
readmitiriades
readmitirían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
readmita
readmitas
readmita
readmitamos
readmitades
readmitan
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
readmitise
readmitises
readmitise
readmitisemos
readmitisedes
readmitisen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
readmitir
readmitires
readmitir
readmitirmos
readmitirdes
readmitiren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
readmite
-
-
readmitide
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
readmitir
readmitires
readmitir
readmitirmos
readmitirdes
readmitiren
Xerundio readmitindo
Participio readmitido
readmitida
readmitidos
readmitidas