razón
razón
lat ratĭōne
-
s
f
Facultade de razoar ou de discorrer pola intelixencia.
-
s
f
Acerto ou certeza no que se di ou fai.
-
s
f
Argumento válido ou xusto para dicir ou facer unha cousa.
-
s
f
Cousa que determina unha acción ou a existencia de algo.
-
s
f
Información ou explicación dunha cousa.
-
s
f
Aviso que se lle notifica a alguén para que o transmita a outra persoa.
-
-
s
Cociente entre dúas cantidades.
-
s
Diferenza constante que hai, nunha progresión aritmética, entre dous termos consecutivos.
-
s
Cociente constante que hai, nunha progresión xeométrica, entre dous termos consecutivos.
-
razón de semellanza
Razón entre as lonxitudes dos elementos correspondentes de dúas figuras xeométricas semellantes.
-
s
-
razón social
[DER ]
Firma ou denominación oficial dunha empresa.
Refranes
- A mala razón deixa a roupa sá e esgaza o corazón.
- A razón do máis forte é sempre a mellor razón.
- A razón moito pode.
- A razón non quere forza Iporque a ten de sobra.
- A razón non quere forza nin a forza quere razón.
- A razón non ten máis ca un camiño.
- A razón patea e a razón porfía.
- A razón ten moita forza.
- As boas razóns cautivan os corazóns.
- Di a túa razón e non digas o autor.
- Di que tiveches razón e non digas quen cha dou.
- Onde está a razón, ela mesma é o galardón.
- Onde vexas a razón, alí está o galardón.
- Para a razÓn sobra o galardón.
- Razóns gañan corazóns.