apoderar

Escoitar
apoderar

a- + poder

  1. v t

    Outorgar poderes a alguén.
  2. v pron

    Tomar posesión de algo violentamente.

Citas

  • O exército inimigo apoderouse da cidade en menos de tres días
  • O xogador apoderou o seu representante para que falase por el nas negociacións

Palabras vecinas

apodema apoderado -da apoderamento apoderar apodíctico -ca apódido -da apodiforme
Conjugar
VERBO apoderar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles apodero
apoderas
apodera
apoderamos
apoderades
apoderan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles apoderaba
apoderabas
apoderaba
apoderabamos
apoderabades
apoderaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles apoderei
apoderaches
apoderou
apoderamos
apoderastes
apoderaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles apoderara
apoderaras
apoderara
apoderaramos
apoderarades
apoderaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles apoderarei
apoderarás
apoderará
apoderaremos
apoderaredes
apoderarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles apoderaría
apoderarías
apoderaría
apoderariamos
apoderariades
apoderarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles apodere
apoderes
apodere
apoderemos
apoderedes
apoderen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles apoderase
apoderases
apoderase
apoderasemos
apoderasedes
apoderasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles apoderar
apoderares
apoderar
apoderarmos
apoderardes
apoderaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
apodera
-
-
apoderade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles apoderar
apoderares
apoderar
apoderarmos
apoderardes
apoderaren
Xerundio apoderando
Participio apoderado
apoderada
apoderados
apoderadas