acantoar

acantoar

canto

  1. v t

    Poñer nun curruncho.

  2. v t

    Perseguir a alguén ou algo ata un lugar de onde non vai poder saír.

  3. v t

    Deixar de lado unha persoa, cousa ou feito e relegala ao esquecemento.

Sinónimos

Citas

  • Acantoei os xoguetes do neno no recuncho
  • O gato acantoa o rato ata que consegue matalo
  • Para esquecer o pasado, acantoou todas as súas lembranzas no lado máis escuro e inaccesible da súa memoria

Formas incorrectas

arrinconar
Conjugar
VERBO acantoar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
acantoo
acantoas
acantoa
acantoamos
acantoades
acantoan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
acantoaba
acantoabas
acantoaba
acantoabamos
acantoabades
acantoaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
acantoei
acantoaches
acantoou
acantoamos
acantoastes
acantoaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
acantoara
acantoaras
acantoara
acantoaramos
acantoarades
acantoaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
acantoarei
acantoarás
acantoará
acantoaremos
acantoaredes
acantoarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
acantoaría
acantoarías
acantoaría
acantoariamos
acantoariades
acantoarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
acantoe
acantoes
acantoe
acantoemos
acantoedes
acantoen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
acantoase
acantoases
acantoase
acantoasemos
acantoasedes
acantoasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
acantoar
acantoares
acantoar
acantoarmos
acantoardes
acantoaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
acantoa
-
-
acantoade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
acantoar
acantoares
acantoar
acantoarmos
acantoardes
acantoaren
Xerundio acantoando
Participio acantoado
acantoada
acantoados
acantoadas