procurador -ra
lat procuratōre
-
s
Persoa que obra en representación e co poder legal doutro.
-
s
Persoa que representa a outra nun xuízo.
-
s
[RELIX ]
Persoa que se encarga dos asuntos económicos en certas comunidades e congregacións relixiosas.
-
s
m
[HIST ]
Representante das vilas na Corte en Castela-León, durante a Baixa Idade Media.
-
procurador da fe
[DER/RELIX ]
Crego que efectúa as funcións civís ante o tribunal da Rota Romana.
-
procurador de oficio
[DER ]
Persoa designada por quenda e nomeada polo colexio de procuradores, que representa nos xuízos civís os litigantes e nas causas penais os querelantes.
-
procurador nas Cortes
[POLÍT/HIST ]
Deputado nas Cortes en España, a partir do Estatuto Real de 1834 ata a Lei de Reforma Política de 1977.
-
procurador xeral
-
[HIST ]
Representante do monarca en todos os seus negocios.
-
[DER ]
Fiscal xeral dun estado ou do máximo tribunal xurídico que exerce as funcións do ministerio público.
-
[RELIX ]
Relixioso que se encarga dos intereses xerais da propia orde.
-
[HIST ]