probar

probar

lat probāre

  1. v t

    Demostrar a verdade dunha cousa.

  2. v t
    1. Experimentar o efecto dunha cousa.

    2. Someter unha persoa ou unha cousa a certos traballos ou experimentos para comprobar as súas capacidades.

    3. Poñer unha peza de roupa para ver se senta ben e se corresponde ás medidas do corpo.

  3. v t

    Tomar unha pequena cantidade dun alimento ou dunha bebida para apreciar o seu gusto.

  4. v i

    Facer o necesario para conseguir algo.

Confrontaciones

degustar

Citas

  • Agora probo eu, Probou a subir pola corda
  • Déixame probar o teu xersei
  • Non proba o alcol nin o tabaco
  • Proba este zume
  • Probaron a súa inocencia, Probou que tiña razón
  • Probaron un método novo, Déixalle probar a moto
  • Probárono uns meses e logo contratárono indefinidamente
  • Probou a suavidade da tea
Conjugar
VERBO probar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
probo
probas
proba
probamos
probades
proban
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
probaba
probabas
probaba
probabamos
probabades
probaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
probei
probaches
probou
probamos
probastes
probaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
probara
probaras
probara
probaramos
probarades
probaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
probarei
probarás
probará
probaremos
probaredes
probarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
probaría
probarías
probaría
probariamos
probariades
probarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
probe
probes
probe
probemos
probedes
proben
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
probase
probases
probase
probasemos
probasedes
probasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
probar
probares
probar
probarmos
probardes
probaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
proba
-
-
probade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
probar
probares
probar
probarmos
probardes
probaren
Xerundio probando
Participio probado
probada
probados
probadas