perecer

perecer

lat v *perescĕre de perīre

v i

Deixar de existir algo ou alguén.

Ex: No atentado pereceron moitas vítimas Ex: Retira eses vasos do chan porque aí perecen

Sinónimos

Citas

  • No atentado pereceron moitas vítimas
  • Retira eses vasos do chan porque aí perecen
Conjugar
VERBO perecer
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
perezo
pereces
perece
perecemos
perecedes
perecen
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
perecía
perecías
perecía
pereciamos
pereciades
perecían
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
perecín
pereciches
pereceu
perecemos
perecestes
pereceron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
perecera
pereceras
perecera
pereceramos
perecerades
pereceran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
perecerei
perecerás
perecerá
pereceremos
pereceredes
perecerán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
perecería
perecerías
perecería
pereceriamos
pereceriades
perecerían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pereza
perezas
pereza
perezamos
perezades
perezan
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
perecese
pereceses
perecese
perecesemos
perecesedes
perecesen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
perecer
pereceres
perecer
perecermos
perecerdes
pereceren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
perece
-
-
perecede
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
perecer
pereceres
perecer
perecermos
perecerdes
pereceren
Xerundio perecendo
Participio perecido
perecida
perecidos
perecidas