pensar

pensar
  1. v t

    Facer uso da razón para entender algo ou formar unha idea.

  2. v t

    Ter unha opinión ou xuízo sobre algo ou alguén.

  3. v t

    Crear algo usando a imaxinación e a intelixencia.

  4. v t

    Ter o propósito de facer algunha cousa.

  5. v t

    Supoñer algo como probable.

  6. v i

    Exercer o individuo a facultade de xulgar, de abstraer ou de formar ideas.

  7. v i

    Ter presente no pensamento algo ou a alguén.

  8. v i

    Preocuparse por algo ou alguén.

Conjugar
VERBO pensar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
penso
pensas
pensa
pensamos
pensades
pensan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pensaba
pensabas
pensaba
pensabamos
pensabades
pensaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pensei
pensaches
pensou
pensamos
pensastes
pensaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pensara
pensaras
pensara
pensaramos
pensarades
pensaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pensarei
pensarás
pensará
pensaremos
pensaredes
pensarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pensaría
pensarías
pensaría
pensariamos
pensariades
pensarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pense
penses
pense
pensemos
pensedes
pensen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pensase
pensases
pensase
pensasemos
pensasedes
pensasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pensar
pensares
pensar
pensarmos
pensardes
pensaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
pensa
-
-
pensade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pensar
pensares
pensar
pensarmos
pensardes
pensaren
Xerundio pensando
Participio pensado
pensada
pensados
pensadas