pandeiro
pandeiro
lat pandorĭu
-
s
m
[MÚS ]
Instrumento de percusión que consiste nun bastidor de madeira de forma cadrada revestido de pel de cabrito e cosido por tres lados. No interior sitúanse unhas pequenas cordas das que se penduran uns axóuxeres que lle dan maior sonoridade, e no exterior sitúase unha correa de coiro para poder penduralo do pescozo, ou ben dúas cintas para poder atalo no van.
-
s
m col
Parte inferior e posterior do tronco humano.
Frases hechas
-
Alegre/Contento coma un pandeiro. Moi contento.
-
Facer do seu (cu) un pandeiro. Facer un co seu o que lle d
Refranes
- Alfaia por alfaia, mellor quero pandeiro que saia.
- O pandeiro toca ben, as ferreñas fanlle o son.