antepoñer

antepoñer

lat anteponĕre

  1. v t

    Poñer antes ou diante. Tm v pron.

  2. v t fig

    Preferir unha cousa a outra.

  3. v pron fig

    Outorgar prioridade ou preferencia dunha cousa sobre outra.

Confrontaciones

sobrepoñer

Citas

  • Antepuxo a data á carta que comezou a escribir, O pronome, nalgúns casos, pode antepoñerse ao verbo, por exemplo: Non me quixo contar a verdade
  • Antepuxo a obriga ao antollo
  • As súas ordes antepóñense ás dos seus superiores
Conjugar
VERBO antepoñer
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
antepoño
antepós
antepón
antepoñemos
antepoñedes
antepoñen
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
antepoñía
antepoñías
antepoñía
antepoñiamos
antepoñiades
antepoñían
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
antepuxen
antepuxeches
antepuxo
antepuxemos
antepuxestes
antepuxeron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
antepuxera
antepuxeras
antepuxera
antepuxeramos
antepuxerades
antepuxeran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
antepoñerei
antepoñerás
antepoñerá
antepoñeremos
antepoñeredes
antepoñerán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
antepoñería
antepoñerías
antepoñería
antepoñeriamos
antepoñeriades
antepoñerían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
antepoña
antepoñas
antepoña
antepoñamos
antepoñades
antepoñan
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
antepuxese
antepuxeses
antepuxese
antepuxesemos
antepuxesedes
antepuxesen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
antepuxer
antepuxeres
antepuxer
antepuxermos
antepuxerdes
antepuxeren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
antepón
-
-
antepoñede
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
antepoñer
antepoñeres
antepoñer
antepoñermos
antepoñerdes
antepoñeren
Xerundio antepoñendo
Participio anteposto
anteposta
antepostos
antepostas