naif
naif
fr naïf ‘inxenuo’
-
adx
Relativo ou pertencente á arte naif.
-
[ARTE ]
Corrente artística xurdida en Francia a finais do s XIX que concibía a pintura como unha obra de técnica minuciosa, con refinamento natural, simplicidade e imaxinación, que respondía a unha arte instintiva, antinaturalista e espontánea e que usaba ao mesmo tempo a representación do soño e da realidade.