morto -ta
morto -ta
lat mortŭu
-
p irreg
morrer.
-
adx
Que morreu.
-
adx
Que non ten movemento nin funcionamento.
-
adx
Que pertence ao pasado e está fóra de uso.
-
adx
col
Que está moi cansado.
-
adx
Aplícase á persoa aburrida ou pesada.
-
adx
Que sente con moita intensidade.
-
s
Persoa que morreu.
-
s
m
[MAR ]
Áncora dunha soa uña cravada no fondo e fixada solidamente nunha boia onde se amarran as embarcacións.
-
capital morto
[ECON ]
Capital que non dá ningún beneficio.
-
letra morta
[DER ]
Lei ou convención escrita sen efecto, que non se aplica.
Citas
- A chegada do morto está prevista para as tres da tarde
- Ata que chegue o verán a vila dos meus avós está morta, O coche caeu nas augas mortas.
- Atoparon cinco persoas mortas no río
- Estaba morto de sono e foi para a cama, Fuxiu daquela casa morto de medo
- O latín é unha lingua morta
- Traía un vestido de cores ben mortas, Acabei morto de risa co chiste que contou Marga, Son as tres da tarde e estou morta de fame, O meniño, morto de medo, chamoume pola noite
- Veño de traballar e chego morto á casa
Frases hechas
-
Botarlle/Cargarlle/ Encambarlle o morto a un. Botar as culpas a algu
-
Desenterrar os mortos. Criticar e murmurar dos que xa morreron.
-
Estar morto e enterrado. Estar definitivamente esquecido.
-
Facer o morto. Sosterse inm
-
Non ter onde caer morto/Ser un morto de fame. Ser algu
-
Tocar a morto/de morto Tocar as camp