mistificar

mistificar

fr mystifier

v t

Falsear, mediante a mestura ou confusión dos elementos, co fin de enganar.

Ex: O policía corrupto mistificou a escena do crime para que non descubrisen ao verdadeiro asasino Ex: O timador mistificou os anciáns e quedouse coas súas pensións

Citas

  • O policía corrupto mistificou a escena do crime para que non descubrisen ao verdadeiro asasino
  • O timador mistificou os anciáns e quedouse coas súas pensións
Conjugar
VERBO mistificar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
mistifico
mistificas
mistifica
mistificamos
mistificades
mistifican
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
mistificaba
mistificabas
mistificaba
mistificabamos
mistificabades
mistificaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
mistifiquei
mistificaches
mistificou
mistificamos
mistificastes
mistificaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
mistificara
mistificaras
mistificara
mistificaramos
mistificarades
mistificaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
mistificarei
mistificarás
mistificará
mistificaremos
mistificaredes
mistificarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
mistificaría
mistificarías
mistificaría
mistificariamos
mistificariades
mistificarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
mistifique
mistifiques
mistifique
mistifiquemos
mistifiquedes
mistifiquen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
mistificase
mistificases
mistificase
mistificasemos
mistificasedes
mistificasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
mistificar
mistificares
mistificar
mistificarmos
mistificardes
mistificaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
mistifica
-
-
mistificade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
mistificar
mistificares
mistificar
mistificarmos
mistificardes
mistificaren
Xerundio mistificando
Participio mistificado
mistificada
mistificados
mistificadas