marxinar

marxinar

lat margone ‘marxe’

  1. v t

    Deixar ou establecer marxe nun escrito ou nun libro.

  2. v t [SOCIOL ]

    Dar a alguén un trato discriminatorio e excluínte que impida a súa integración.

  3. v t

    Deixar algo ao lado ou evitar tratar algunha cousa.

  4. v pron

    Afastarse alguén do contacto coa sociedade ou cun grupo determinado.

Citas

  • Como non quería falar dos temas importantes, marxinounos
  • Non querían un negro no grupo e por iso o marxinaron
  • O profesor marxinou toda a folla do meu exame
  • Primeiro é mellor que marxines o papel e despois que escribas
  • Tiña moitos complexos e por iso se marxinou
Conjugar
VERBO marxinar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
marxino
marxinas
marxina
marxinamos
marxinades
marxinan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
marxinaba
marxinabas
marxinaba
marxinabamos
marxinabades
marxinaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
marxinei
marxinaches
marxinou
marxinamos
marxinastes
marxinaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
marxinara
marxinaras
marxinara
marxinaramos
marxinarades
marxinaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
marxinarei
marxinarás
marxinará
marxinaremos
marxinaredes
marxinarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
marxinaría
marxinarías
marxinaría
marxinariamos
marxinariades
marxinarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
marxine
marxines
marxine
marxinemos
marxinedes
marxinen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
marxinase
marxinases
marxinase
marxinasemos
marxinasedes
marxinasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
marxinar
marxinares
marxinar
marxinarmos
marxinardes
marxinaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
marxina
-
-
marxinade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
marxinar
marxinares
marxinar
marxinarmos
marxinardes
marxinaren
Xerundio marxinando
Participio marxinado
marxinada
marxinados
marxinadas