madrugar

1. v i

   Erguerse cedo pola mañá.

2. v i

   Anticiparse algo ou alguén ao tempo normal ou lóxico en que debe acontecer.

Citas

• Co bo tempo que fai as andoriñas han madrugar moito este ano
• Levantarse ás dez non é madrugar

Refranes

• A quen cedo se ergue, logo lle amañece/cedo lle estrelece.
• A quen madruga, Deus o axuda.
• Home madrugadeiro non quere que o desperten.
• Home que madruga, dalgo ten cura.
• Home que madruga, Deus o axuda.
• Madruga e verás, busca e atoparás.
• Madruga e verás, traballa e terás.
• Moito madruga Xan de Gadella, moito madruga e ben tarde aparella.
• Non por moito madrugar amañece máis axiña.
• O aforrar non é por moito madrugar.
• Ó que madruga Deus o axuda.
• Ó que primeiro se ergue todo lle serve.
• O que se levanta cedo repara o seu e mailo alleo.
• Pouco importa madrugar, se non hai gana de trabailar.
• Quen trasnoita e madruga, vai montado en boa burra.
• Se queres ter boa fama, non te colla o sol na cama.
• Sol madrugueiro non é compañeiro.
• Sol que moito madruga, pouco dura.
• Vale máis que n Deus axuda ca quen moito madruga.
• Xa ten que madrugar, o que a raposa ha de enganar.