luír

Escoitar
luír

lat luĕre

  1. v t [DER ]

    Satisfacer os dereitos correspondentes a un señor feudal mediante o laudemio.
  2. v t [DER ]

    Reducir ou redimir un censo ou outra obrigación real.
  3. v t [DER ]

    Cancelar unha servidume ou unha hipoteca.

Palabras vecinas

luición luidoiro luír luír luís luísmo lula
Conjugar
VERBO luír
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles lúo
lúes
lúe
luímos
luídes
lúen
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles luía
luías
luía
luïamos
luïades
luían
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles luín
luíches
luíu
luímos
luístes
luíron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles luíra
luíras
luíra
luiramos
luirades
luíran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles luirei
luirás
luirá
luiremos
luiredes
luirán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles luiría
luirías
luiría
luiriamos
luiriades
luirían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles lúa
lúas
lúa
luamos
luades
lúan
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles luíse
luíses
luíse
luisemos
luisedes
luísen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles luír
luíres
luír
luírmos
luírdes
luíren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
lúe
-
-
luíde
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles luír
luíres
luír
luírmos
luírdes
luíren
Xerundio luíndo
Participio luído
luída
luídos
luídas