labrego -ga

labrego -ga

labrar

Plural: labregos Masculino: labrego Masculino plural: labregos Feminino: labrega Feminino plural: labregas
    1. adx

      Relativo ou pertencente aos labregos.

    2. s

      Persoa que traballa a terra e vive dela.

  1. adx

    Que é moi traballador e ten interese no labor que realiza.

Citas

  • O labrego tivo unha boa colleita este ano

Refranes

  • Labrador barallán non colle viño nin pan.
  • Labrador cazador, coenllos na lacena e fame no comedor.
  • Labrador de capa negra pouco medra.
  • Labrador sen horta, fame á porta.
  • Labradores novos, mal polos comareiros.
  • Non é bo labrador o que non mete a terra en labor.
  • O labrador descoidado cómenlle os ratos o sementado.
  • O labrador entre dous avogados está coma o peixe entre dous gatos.
  • Ó labrego lacaceiro nácenlle espiñas nos eidos.
  • O labrego que non queira pasar por lacazán ten que ter callos na man o
  • Quen sexa labrego honrado ten que vivir do seu traballo.
  • Se queres ser bo labrego, vente ao rego.
  • Súa o labrego, mentres outros non queren vir ao rego.

Palabras vecinas

labranza labrar labrega labrego -ga lábrido -da labro labrum*