labrego -ga
labrego -ga
labrar
-
-
adx
Relativo ou pertencente aos labregos.
-
s
Persoa que traballa a terra e vive dela.
-
adx
-
adx
Que é moi traballador e ten interese no labor que realiza.
Citas
- O labrego tivo unha boa colleita este ano
Refranes
- Labrador barallán non colle viño nin pan.
- Labrador cazador, coenllos na lacena e fame no comedor.
- Labrador de capa negra pouco medra.
- Labrador sen horta, fame á porta.
- Labradores novos, mal polos comareiros.
- Non é bo labrador o que non mete a terra en labor.
- O labrador descoidado cómenlle os ratos o sementado.
- O labrador entre dous avogados está coma o peixe entre dous gatos.
- Ó labrego lacaceiro nácenlle espiñas nos eidos.
- O labrego que non queira pasar por lacazán ten que ter callos na man o
- Quen sexa labrego honrado ten que vivir do seu traballo.
- Se queres ser bo labrego, vente ao rego.
- Súa o labrego, mentres outros non queren vir ao rego.