incidir

Escoitar
incidir

incidĕre

  1. v i

    Caer alguén nunha falta ou nun erro.
  2. v i

    Ter repercusión ou influencia unha cousa noutra.
  3. v i [FÍS ]

    Chocar un proxectil, unha onda ou un raio sobre unha superficie.

Citas

  • A oferta e a demanda inciden nos prezos
  • Fíxoo unha vez e non volveu incorrer máis nese defecto

Palabras vecinas

incidencia incidental incidente incidir incineración incinerador -ra incinerar
Conjugar
VERBO incidir
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles incido
incides
incide
incidimos
incidides
inciden
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles incidía
incidías
incidía
incidiamos
incidiades
incidían
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles incidín
incidiches
incidiu
incidimos
incidistes
incidiron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles incidira
incidiras
incidira
incidiramos
incidirades
incidiran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles incidirei
incidirás
incidirá
incidiremos
incidiredes
incidirán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles incidiría
incidirías
incidiría
incidiriamos
incidiriades
incidirían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles incida
incidas
incida
incidamos
incidades
incidan
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles incidise
incidises
incidise
incidisemos
incidisedes
incidisen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles incidir
incidires
incidir
incidirmos
incidirdes
incidiren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
incide
-
-
incidide
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles incidir
incidires
incidir
incidirmos
incidirdes
incidiren
Xerundio incidindo
Participio incidido
incidida
incididos
incididas