ameter

ameter

lat ad + metere

  1. v i

    Aumentar o caudal dun río ou dunha fonte de xeito considerable.

  2. v i

    Comezar a botar auga de novo unha fonte que secara.

Citas

  • Ameteu tanto o río que os veciños da aldea tiveron que refuxiarse no monte
  • No inverno sempre amete algunha fonte
Conjugar
VERBO ameter
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
ameto
ametes
amete
ametemos
ametedes
ameten
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
ametía
ametías
ametía
ametiamos
ametiades
ametían
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
ametín
ametiches
ameteu
ametemos
ametestes
ameteron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
ametera
ameteras
ametera
ameteramos
ameterades
ameteran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
ameterei
ameterás
ameterá
ameteremos
ameteredes
ameterán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
ametería
ameterías
ametería
ameteriamos
ameteriades
ameterían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
ameta
ametas
ameta
ametamos
ametades
ametan
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
ametese
ameteses
ametese
ametesemos
ametesedes
ametesen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
ameter
ameteres
ameter
ametermos
ameterdes
ameteren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
amete
-
-
ametede
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
ameter
ameteres
ameter
ametermos
ameterdes
ameteren
Xerundio ametendo
Participio ametido
ametida
ametidos
ametidas