amedrentar

amedrentar

lat *metorentu metore de metu ‘medo’

  1. v t

    Meter medo a alguén.

  2. v pron

    Acovardarse ou volverse pusilánime.

Sinónimos

Citas

  • Ameazouno co cárcere para amedrentalo
  • Viu tanta policía que se amedrentou e escapou correndo
Conjugar
VERBO amedrentar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
amedrento
amedrentas
amedrenta
amedrentamos
amedrentades
amedrentan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
amedrentaba
amedrentabas
amedrentaba
amedrentabamos
amedrentabades
amedrentaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
amedrentei
amedrentaches
amedrentou
amedrentamos
amedrentastes
amedrentaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
amedrentara
amedrentaras
amedrentara
amedrentaramos
amedrentarades
amedrentaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
amedrentarei
amedrentarás
amedrentará
amedrentaremos
amedrentaredes
amedrentarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
amedrentaría
amedrentarías
amedrentaría
amedrentariamos
amedrentariades
amedrentarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
amedrente
amedrentes
amedrente
amedrentemos
amedrentedes
amedrenten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
amedrentase
amedrentases
amedrentase
amedrentasemos
amedrentasedes
amedrentasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
amedrentar
amedrentares
amedrentar
amedrentarmos
amedrentardes
amedrentaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
amedrenta
-
-
amedrentade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
amedrentar
amedrentares
amedrentar
amedrentarmos
amedrentardes
amedrentaren
Xerundio amedrentando
Participio amedrentado
amedrentada
amedrentados
amedrentadas