alucinar

Escoitar
alucinar

lat allucināri ‘ter alucinacións’

  1. v t [MED ]

    Producir unha alucinación nunha persoa.
  2. v t fig

    Cegar, cativar irresistiblemente algo que resulta abraiante.
  3. v i

    Padecer ou sufrir alucinacións.

Sinónimos

abraiar, asombrar, impresionar

Citas

  • Alucinei co cambio de peinado que se fixo Marta o outro día
  • Alucinou con todas as felicitacións que recibiu despois do seu éxito
  • As substancias que tomou alucinárono

Palabras vecinas

alucinado -da alucinador -ra alucinante alucinar alucinatorio -ria alucinose alucinóxeno -na
Conjugar
VERBO alucinar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles alucino
alucinas
alucina
alucinamos
alucinades
alucinan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles alucinaba
alucinabas
alucinaba
alucinabamos
alucinabades
alucinaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles alucinei
alucinaches
alucinou
alucinamos
alucinastes
alucinaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles alucinara
alucinaras
alucinara
alucinaramos
alucinarades
alucinaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles alucinarei
alucinarás
alucinará
alucinaremos
alucinaredes
alucinarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles alucinaría
alucinarías
alucinaría
alucinariamos
alucinariades
alucinarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles alucine
alucines
alucine
alucinemos
alucinedes
alucinen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles alucinase
alucinases
alucinase
alucinasemos
alucinasedes
alucinasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles alucinar
alucinares
alucinar
alucinarmos
alucinardes
alucinaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
alucina
-
-
alucinade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles alucinar
alucinares
alucinar
alucinarmos
alucinardes
alucinaren
Xerundio alucinando
Participio alucinado
alucinada
alucinados
alucinadas