flirtear

flirtear

ingl to flirt

v i

Ter unha relación amorosa pasaxeira e superficial con alguén.

Ex: Emborrachouse na festa e andou flirteando con todas as rapazas Ex: Na aldea comentan que o teu fillo flirteou coa filla do alcalde

Confrontaciones

coquetear

Citas

  • Emborrachouse na festa e andou flirteando con todas as rapazas
  • Na aldea comentan que o teu fillo flirteou coa filla do alcalde

Palabras vecinas

flint* flip-flop* flirt* flirtear flocadura floco floculación
Conjugar
VERBO flirtear
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
flirteo
flirteas
flirtea
flirteamos
flirteades
flirtean
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
flirteaba
flirteabas
flirteaba
flirteabamos
flirteabades
flirteaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
flirteei
flirteaches
flirteou
flirteamos
flirteastes
flirtearon
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
flirteara
flirtearas
flirteara
flirtearamos
flirtearades
flirtearan
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
flirtearei
flirtearás
flirteará
flirtearemos
flirtearedes
flirtearán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
flirtearía
flirtearías
flirtearía
flirteariamos
flirteariades
flirtearían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
flirtee
flirtees
flirtee
flirteemos
flirteedes
flirteen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
flirtease
flirteases
flirtease
flirteasemos
flirteasedes
flirteasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
flirtear
flirteares
flirtear
flirtearmos
flirteardes
flirtearen

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
flirtea
-
-
flirteade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
flirtear
flirteares
flirtear
flirtearmos
flirteardes
flirtearen
Xerundio flirteando
Participio flirteado
flirteada
flirteados
flirteadas