enratar

enratar
v t

entrabar.

Conjugar
VERBO enratar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enrato
enratas
enrata
enratamos
enratades
enratan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enrataba
enratabas
enrataba
enratabamos
enratabades
enrataban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enratei
enrataches
enratou
enratamos
enratastes
enrataron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enratara
enrataras
enratara
enrataramos
enratarades
enrataran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enratarei
enratarás
enratará
enrataremos
enrataredes
enratarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enrataría
enratarías
enrataría
enratariamos
enratariades
enratarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enrate
enrates
enrate
enratemos
enratedes
enraten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enratase
enratases
enratase
enratasemos
enratasedes
enratasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enratar
enratares
enratar
enratarmos
enratardes
enrataren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
enrata
-
-
enratade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enratar
enratares
enratar
enratarmos
enratardes
enrataren
Xerundio enratando
Participio enratado
enratada
enratados
enratadas