engravatar

engravatar

gravata

  1. v t

    Poñer unha gravata a alguén.

  2. v t

    estir de maneira elegante a alguén.

  3. v pron

    Poñer alguén unha gravata.

  4. v pron

    estir alguén con elegancia.

Citas

  • A súa nai obrigouno a engravatarse antes de saír da casa
  • Engravatáronse para asistir á entrega de premios
  • Engravatou a todos os irmáns para xogaren aos modelos
  • Para ver cál lle quedaba mellor engravatou o noivo con todas as gravatas que tiña
Conjugar
VERBO engravatar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
engravato
engravatas
engravata
engravatamos
engravatades
engravatan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
engravataba
engravatabas
engravataba
engravatabamos
engravatabades
engravataban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
engravatei
engravataches
engravatou
engravatamos
engravatastes
engravataron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
engravatara
engravataras
engravatara
engravataramos
engravatarades
engravataran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
engravatarei
engravatarás
engravatará
engravataremos
engravataredes
engravatarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
engravataría
engravatarías
engravataría
engravatariamos
engravatariades
engravatarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
engravate
engravates
engravate
engravatemos
engravatedes
engravaten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
engravatase
engravatases
engravatase
engravatasemos
engravatasedes
engravatasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
engravatar
engravatares
engravatar
engravatarmos
engravatardes
engravataren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
engravata
-
-
engravatade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
engravatar
engravatares
engravatar
engravatarmos
engravatardes
engravataren
Xerundio engravatando
Participio engravatado
engravatada
engravatados
engravatadas