aboar

Escoitar
aboar

bo

  1. v t

    Pagar unha cantidade.
  2. v t

    Dar por certa, veraz ou fiable unha cousa.

Sinónimos

acreditar

Confrontaciones

garantir

Citas

  • Este mes aboei con retraso o aluguer do piso
  • Os seus feitos aboaron todo o que dixo que faría ante esa situación

Refranes

  • Bota esterco ao pan, que as terras cho pagarán.
  • Dáme a terra estercada e non ma deas gabada.
  • O que cagan as miñas ovellas vénlles moi ben ás miñas terras.
  • Pouca terra ben estercada vale por moita mal trabaIlada.
  • Terra sen abono acaba co seu dono.

Palabras vecinas

abnegar aboador -ra aboamento aboar abobado -da abobar abocadar
Conjugar
VERBO aboar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles aboo
aboas
aboa
aboamos
aboades
aboan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles aboaba
aboabas
aboaba
aboabamos
aboabades
aboaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles aboei
aboaches
aboou
aboamos
aboastes
aboaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles aboara
aboaras
aboara
aboaramos
aboarades
aboaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles aboarei
aboarás
aboará
aboaremos
aboaredes
aboarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles aboaría
aboarías
aboaría
aboariamos
aboariades
aboarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles aboe
aboes
aboe
aboemos
aboedes
aboen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles aboase
aboases
aboase
aboasemos
aboasedes
aboasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles aboar
aboares
aboar
aboarmos
aboardes
aboaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
aboa
-
-
aboade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles aboar
aboares
aboar
aboarmos
aboardes
aboaren
Xerundio aboando
Participio aboado
aboada
aboados
aboadas