enforcar

enforcar

forca

  1. v t

    Matar a alguén pendurándoo dunha corda ou doutro obxecto polo pescozo ata asfixialo.

  2. v pron

    Matarse unha persoa colgándose dunha corda colocada arredor do pescozo.

Sinónimos

Citas

  • Cando lle dixeron que perdera todos os bens tentou enforcarse
  • Enforcaron o asasino por vinganza
Conjugar
VERBO enforcar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enforco
enforcas
enforca
enforcamos
enforcades
enforcan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enforcaba
enforcabas
enforcaba
enforcabamos
enforcabades
enforcaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enforquei
enforcaches
enforcou
enforcamos
enforcastes
enforcaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enforcara
enforcaras
enforcara
enforcaramos
enforcarades
enforcaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enforcarei
enforcarás
enforcará
enforcaremos
enforcaredes
enforcarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enforcaría
enforcarías
enforcaría
enforcariamos
enforcariades
enforcarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enforque
enforques
enforque
enforquemos
enforquedes
enforquen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enforcase
enforcases
enforcase
enforcasemos
enforcasedes
enforcasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enforcar
enforcares
enforcar
enforcarmos
enforcardes
enforcaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
enforca
-
-
enforcade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enforcar
enforcares
enforcar
enforcarmos
enforcardes
enforcaren
Xerundio enforcando
Participio enforcado
enforcada
enforcados
enforcadas