enfariñar

enfariñar

fariña

  1. v t

    Cubrir unha superficie de fariña.

  2. v t

    Manchar con fariña. Tm v pron.

Citas

  • Enfariñou o chan da cociña mentres estaba a facer a empanada
  • Enfariñou o peixe para que non se lle pegase na tixola, Sempre enfariña ben o molde para poder quitar con facilidade o pastel
Conjugar
VERBO enfariñar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enfariño
enfariñas
enfariña
enfariñamos
enfariñades
enfariñan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enfariñaba
enfariñabas
enfariñaba
enfariñabamos
enfariñabades
enfariñaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enfariñei
enfariñaches
enfariñou
enfariñamos
enfariñastes
enfariñaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enfariñara
enfariñaras
enfariñara
enfariñaramos
enfariñarades
enfariñaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enfariñarei
enfariñarás
enfariñará
enfariñaremos
enfariñaredes
enfariñarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enfariñaría
enfariñarías
enfariñaría
enfariñariamos
enfariñariades
enfariñarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enfariñe
enfariñes
enfariñe
enfariñemos
enfariñedes
enfariñen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enfariñase
enfariñases
enfariñase
enfariñasemos
enfariñasedes
enfariñasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enfariñar
enfariñares
enfariñar
enfariñarmos
enfariñardes
enfariñaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
enfariña
-
-
enfariñade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enfariñar
enfariñares
enfariñar
enfariñarmos
enfariñardes
enfariñaren
Xerundio enfariñando
Participio enfariñado
enfariñada
enfariñados
enfariñadas