enaltecer

Escoitar
enaltecer

alto

  1. v t

    Elevar o mérito de algo ou de alguén, de xeito que aumente a súa honra ou a súa gloria.
  2. v t

    Falar ben de algo ou de alguén de xeito que se realcen as súas boas calidades.

Sinónimos

eloxiar, encarecer, encomiar, engrandecer, ennobrecer, enxalzar, exaltar, gabar, honrar, loar

Citas

  • Aquela acción enalteceuno
  • No seu discurso enalteceu os actuais gobernantes

Palabras vecinas

enálaxe enaltecedor -ra enaltecemento enaltecer enamorado -da enamorar enantema
Conjugar
VERBO enaltecer
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enaltezo
enalteces
enaltece
enaltecemos
enaltecedes
enaltecen
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enaltecía
enaltecías
enaltecía
enalteciamos
enalteciades
enaltecían
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enaltecín
enalteciches
enalteceu
enaltecemos
enaltecestes
enalteceron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enaltecera
enalteceras
enaltecera
enalteceramos
enaltecerades
enalteceran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enaltecerei
enaltecerás
enaltecerá
enalteceremos
enalteceredes
enaltecerán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enaltecería
enaltecerías
enaltecería
enalteceriamos
enalteceriades
enaltecerían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enalteza
enaltezas
enalteza
enaltezamos
enaltezades
enaltezan
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enaltecese
enalteceses
enaltecese
enaltecesemos
enaltecesedes
enaltecesen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enaltecer
enalteceres
enaltecer
enaltecermos
enaltecerdes
enalteceren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
enaltece
-
-
enaltecede
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enaltecer
enalteceres
enaltecer
enaltecermos
enaltecerdes
enalteceren
Xerundio enaltecendo
Participio enaltecido
enaltecida
enaltecidos
enaltecidas