emprazar

Escoitar
emprazar

prazo

  1. v t

    Citar a alguén para que compareza nun lugar ou tempo determinado.
  2. v t [DER ]

    Requirir xudicialmente a unha persoa para que compareza, nun lugar e prazo fixado, perante un tribunal.

Sinónimos

citar, convocar

Citas

  • A orde xudicial emprázao para a semana próxima
  • Emprazounos para dentro dun ano no mesmo sitio

Palabras vecinas

empozamento empozar emprazamento emprazar emprega empregado -da empregar
Conjugar
VERBO emprazar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles emprazo
emprazas
empraza
emprazamos
emprazades
emprazan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles emprazaba
emprazabas
emprazaba
emprazabamos
emprazabades
emprazaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles empracei
emprazaches
emprazou
emprazamos
emprazastes
emprazaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles emprazara
emprazaras
emprazara
emprazaramos
emprazarades
emprazaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles emprazarei
emprazarás
emprazará
emprazaremos
emprazaredes
emprazarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles emprazaría
emprazarías
emprazaría
emprazariamos
emprazariades
emprazarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles emprace
empraces
emprace
empracemos
empracedes
empracen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles emprazase
emprazases
emprazase
emprazasemos
emprazasedes
emprazasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles emprazar
emprazares
emprazar
emprazarmos
emprazardes
emprazaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
empraza
-
-
emprazade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles emprazar
emprazares
emprazar
emprazarmos
emprazardes
emprazaren
Xerundio emprazando
Participio emprazado
emprazada
emprazados
emprazadas