embaular

Escoitar
embaular

baúl

v t

Meter ou gardar algo nun baúl.

Ex: Embaularon a roupa vella e levárona para o faiado.

Citas

  • Embaularon a roupa vella e levárona para o faiado.

Palabras vecinas

embarullar embastecer embate embaular embazamento embazar embebedar
Conjugar
VERBO embaular
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles embaúlo
embaúlas
embaúla
embaulamos
embaulades
embaúlan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles embaulaba
embaulabas
embaulaba
embaulabamos
embaulabades
embaulaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles embaulei
embaulaches
embaulou
embaulamos
embaulastes
embaularon
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles embaulara
embaularas
embaulara
embaularamos
embaularades
embaularan
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles embaularei
embaularás
embaulará
embaularemos
embaularedes
embaularán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles embaularía
embaularías
embaularía
embaulariamos
embaulariades
embaularían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles embaúle
embaúles
embaúle
embaulemos
embauledes
embaúlen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles embaulase
embaulases
embaulase
embaulasemos
embaulasedes
embaulasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles embaular
embaulares
embaular
embaularmos
embaulardes
embaularen

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
embaúla
-
-
embaulade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles embaular
embaulares
embaular
embaularmos
embaulardes
embaularen
Xerundio embaulando
Participio embaulado
embaulada
embaulados
embauladas