efectuar

Escoitar
efectuar

lat effectu ‘efecto’

v t

Levar a cabo ou realizar algo. Tm v pron.

Ex: Xa efectuou onte o pagamento, O profesor mandoulles efectuar unha operación matemática Ex: Onte efectuose o cambio na empresa, Xa se efectuou o casamento

Citas

  • Onte efectuose o cambio na empresa, Xa se efectuou o casamento
  • Xa efectuou onte o pagamento, O profesor mandoulles efectuar unha operación matemática

Palabras vecinas

efector -ra efectuábel efectuable efectuar efedráceo -a efedrina efedroide
Conjugar
VERBO efectuar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles efectúo
efectúas
efectúa
efectuamos
efectuades
efectúan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles efectuaba
efectuabas
efectuaba
efectuabamos
efectuabades
efectuaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles efectuei
efectuaches
efectuou
efectuamos
efectuastes
efectuaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles efectuara
efectuaras
efectuara
efectuaramos
efectuarades
efectuaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles efectuarei
efectuarás
efectuará
efectuaremos
efectuaredes
efectuarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles efectuaría
efectuarías
efectuaría
efectuariamos
efectuariades
efectuarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles efectúe
efectúes
efectúe
efectuemos
efectuedes
efectúen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles efectuase
efectuases
efectuase
efectuasemos
efectuasedes
efectuasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles efectuar
efectuares
efectuar
efectuarmos
efectuardes
efectuaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
efectúa
-
-
efectuade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles efectuar
efectuares
efectuar
efectuarmos
efectuardes
efectuaren
Xerundio efectuando
Participio efectuado
efectuada
efectuados
efectuadas