ecopraxia

ecopraxia

2 eco- + gr πρ ã ξις ‘práctica’

Plural: ecopraxias
s f [PSIC ]

Repetición automática dos movementos dunha conduta percibida, xa sexa xestual (ecomimia) ou ben do resto do corpo (ecocinesia). Implica respostas motoras de carácter compulsivo e, ás veces, relaciónase con alteracións dos programas complexos de actividade localizados nos lóbulos frontais. OBS: A grafía <x> representa o son [ks].