dubidar

dubidar

lat dubitāre

  1. v t
    1. Ter o ánimo indeciso entre varias opinións, posibilidades ou resolucións que se ofrecen.

    2. Non estar seguro de algo. Tm v i.

  2. v t

    Dar pouco creto ao que di alguén. Tm v i.

  3. v i

    Desconfiar da honradez, lealdade ou intencións de alguén.

Citas

  • Dubido moito que sexa verdade o que me contas, Dubido das túas palabras
  • Dubido que mañá teña tempo de pasar polo despacho, Os científicos dubidan da eficacia do medicamento
  • Dubidou un momento qué sería o mellor para o seu futuro, Dubidaba entre ir a Camariñas ou a Ribadeo
  • Túa nai xa dubida das túas promesas, Desde que o coñecín dubidei das súas intencións
Conjugar
VERBO dubidar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
dubido
dubidas
dubida
dubidamos
dubidades
dubidan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
dubidaba
dubidabas
dubidaba
dubidabamos
dubidabades
dubidaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
dubidei
dubidaches
dubidou
dubidamos
dubidastes
dubidaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
dubidara
dubidaras
dubidara
dubidaramos
dubidarades
dubidaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
dubidarei
dubidarás
dubidará
dubidaremos
dubidaredes
dubidarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
dubidaría
dubidarías
dubidaría
dubidariamos
dubidariades
dubidarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
dubide
dubides
dubide
dubidemos
dubidedes
dubiden
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
dubidase
dubidases
dubidase
dubidasemos
dubidasedes
dubidasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
dubidar
dubidares
dubidar
dubidarmos
dubidardes
dubidaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
dubida
-
-
dubidade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
dubidar
dubidares
dubidar
dubidarmos
dubidardes
dubidaren
Xerundio dubidando
Participio dubidado
dubidada
dubidados
dubidadas