despintar

despintar

des- + pintar

v t

Quitar ou levantar a pintura dunha cousa pintada. Tm v pron.

Ex: Cando colleron o traspaso do restaurante despintaron os graffiti dos aseos Ex: Despintou os pormenores do roubo para que ela semellase a culpable Ex: Choveu tanto que a porta da casa despintouse toda

Antónimos

Citas

  • Cando colleron o traspaso do restaurante despintaron os graffiti dos aseos
  • Choveu tanto que a porta da casa despintouse toda
  • Despintou os pormenores do roubo para que ela semellase a culpable
Conjugar
VERBO despintar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
despinto
despintas
despinta
despintamos
despintades
despintan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
despintaba
despintabas
despintaba
despintabamos
despintabades
despintaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
despintei
despintaches
despintou
despintamos
despintastes
despintaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
despintara
despintaras
despintara
despintaramos
despintarades
despintaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
despintarei
despintarás
despintará
despintaremos
despintaredes
despintarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
despintaría
despintarías
despintaría
despintariamos
despintariades
despintarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
despinte
despintes
despinte
despintemos
despintedes
despinten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
despintase
despintases
despintase
despintasemos
despintasedes
despintasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
despintar
despintares
despintar
despintarmos
despintardes
despintaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
despinta
-
-
despintade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
despintar
despintares
despintar
despintarmos
despintardes
despintaren
Xerundio despintando
Participio despintado
despintada
despintados
despintadas