deslexitimar

Escoitar
deslexitimar

des- + lexitimar

v t

Facer que algo ou alguén deixe de ser lexítimo ou de estar lexitimado.

Ex: O xuíz deslexitimou a actuación do avogado, A súa actuación deslexitimouno como o mellor representante.

Antónimos

lexitimar

Citas

  • O xuíz deslexitimou a actuación do avogado, A súa actuación deslexitimouno como o mellor representante.

Palabras vecinas

desleixo deslembrado -da deslendiar deslexitimar desliar desligábel desligable
Conjugar
VERBO deslexitimar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles deslexitimo
deslexitimas
deslexitima
deslexitimamos
deslexitimades
deslexitiman
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles deslexitimaba
deslexitimabas
deslexitimaba
deslexitimabamos
deslexitimabades
deslexitimaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles deslexitimei
deslexitimaches
deslexitimou
deslexitimamos
deslexitimastes
deslexitimaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles deslexitimara
deslexitimaras
deslexitimara
deslexitimaramos
deslexitimarades
deslexitimaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles deslexitimarei
deslexitimarás
deslexitimará
deslexitimaremos
deslexitimaredes
deslexitimarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles deslexitimaría
deslexitimarías
deslexitimaría
deslexitimariamos
deslexitimariades
deslexitimarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles deslexitime
deslexitimes
deslexitime
deslexitimemos
deslexitimedes
deslexitimen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles deslexitimase
deslexitimases
deslexitimase
deslexitimasemos
deslexitimasedes
deslexitimasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles deslexitimar
deslexitimares
deslexitimar
deslexitimarmos
deslexitimardes
deslexitimaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
deslexitima
-
-
deslexitimade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles deslexitimar
deslexitimares
deslexitimar
deslexitimarmos
deslexitimardes
deslexitimaren
Xerundio deslexitimando
Participio deslexitimado
deslexitimada
deslexitimados
deslexitimadas