desamoscar

desamoscar
  1. v t

    Facer que alguén deixe de estar enfadado.

  2. v pron

    Deixar de estar enfadado.

Sinónimos

Citas

  • Desamoscouse cando lle dixeron que era unha broma
  • Quixo desamoscalo e regaloulle un reloxo novo
Conjugar
VERBO desamoscar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desamosco
desamoscas
desamosca
desamoscamos
desamoscades
desamoscan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desamoscaba
desamoscabas
desamoscaba
desamoscabamos
desamoscabades
desamoscaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desamosquei
desamoscaches
desamoscou
desamoscamos
desamoscastes
desamoscaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desamoscara
desamoscaras
desamoscara
desamoscaramos
desamoscarades
desamoscaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desamoscarei
desamoscarás
desamoscará
desamoscaremos
desamoscaredes
desamoscarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desamoscaría
desamoscarías
desamoscaría
desamoscariamos
desamoscariades
desamoscarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desamosque
desamosques
desamosque
desamosquemos
desamosquedes
desamosquen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desamoscase
desamoscases
desamoscase
desamoscasemos
desamoscasedes
desamoscasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desamoscar
desamoscares
desamoscar
desamoscarmos
desamoscardes
desamoscaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
desamosca
-
-
desamoscade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desamoscar
desamoscares
desamoscar
desamoscarmos
desamoscardes
desamoscaren
Xerundio desamoscando
Participio desamoscado
desamoscada
desamoscados
desamoscadas