deportar

deportar

lat deportāre

v t

Enviar a alguén fóra do país ou a un territorio afastado como castigo por delitos penais ou políticos.

Ex: Deportaron os xefes revolucionarios a unha colonia de ultramar.

Confrontaciones

confinar, desterrar, exiliar, expatriar

Citas

  • Deportaron os xefes revolucionarios a unha colonia de ultramar.
Conjugar
VERBO deportar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
deporto
deportas
deporta
deportamos
deportades
deportan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
deportaba
deportabas
deportaba
deportabamos
deportabades
deportaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
deportei
deportaches
deportou
deportamos
deportastes
deportaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
deportara
deportaras
deportara
deportaramos
deportarades
deportaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
deportarei
deportarás
deportará
deportaremos
deportaredes
deportarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
deportaría
deportarías
deportaría
deportariamos
deportariades
deportarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
deporte
deportes
deporte
deportemos
deportedes
deporten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
deportase
deportases
deportase
deportasemos
deportasedes
deportasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
deportar
deportares
deportar
deportarmos
deportardes
deportaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
deporta
-
-
deportade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
deportar
deportares
deportar
deportarmos
deportardes
deportaren
Xerundio deportando
Participio deportado
deportada
deportados
deportadas