deparar

Escoitar
deparar

lat de ‘de’ + lat parāre ‘preparar’

v t

Traer unha cousa consigo outra, especialmente acontecementos inesperados.

Ex: Gustaríalle saber qué lle deparará o destino.

Citas

  • Gustaríalle saber qué lle deparará o destino.

Palabras vecinas

deontolóxico -ca deostar deosto deparar departamento departimento departir
Conjugar
VERBO deparar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles deparo
deparas
depara
deparamos
deparades
deparan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles deparaba
deparabas
deparaba
deparabamos
deparabades
deparaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles deparei
deparaches
deparou
deparamos
deparastes
depararon
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles deparara
depararas
deparara
depararamos
depararades
depararan
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles depararei
depararás
deparará
depararemos
depararedes
depararán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles depararía
depararías
depararía
deparariamos
deparariades
depararían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles depare
depares
depare
deparemos
deparedes
deparen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles deparase
deparases
deparase
deparasemos
deparasedes
deparasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles deparar
deparares
deparar
depararmos
deparardes
depararen

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
depara
-
-
deparade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles deparar
deparares
deparar
depararmos
deparardes
depararen
Xerundio deparando
Participio deparado
deparada
deparados
deparadas