denotar

denotar

lat denotāre

v t

Servir unha cousa como marca ou sinal de algo.

Ex: A palidez do seu rostro denotaba a anemia que padecía.

Confrontaciones

demostrar, indicar, manifestar, mostrar, revelar

Citas

  • A palidez do seu rostro denotaba a anemia que padecía.
Conjugar
VERBO denotar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
denoto
denotas
denota
denotamos
denotades
denotan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
denotaba
denotabas
denotaba
denotabamos
denotabades
denotaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
denotei
denotaches
denotou
denotamos
denotastes
denotaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
denotara
denotaras
denotara
denotaramos
denotarades
denotaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
denotarei
denotarás
denotará
denotaremos
denotaredes
denotarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
denotaría
denotarías
denotaría
denotariamos
denotariades
denotarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
denote
denotes
denote
denotemos
denotedes
denoten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
denotase
denotases
denotase
denotasemos
denotasedes
denotasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
denotar
denotares
denotar
denotarmos
denotardes
denotaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
denota
-
-
denotade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
denotar
denotares
denotar
denotarmos
denotardes
denotaren
Xerundio denotando
Participio denotado
denotada
denotados
denotadas