afrontar

Escoitar
afrontar
  1. v t

    Encarar un perigo ou calquera acción arriscada para intentar solucionala.
  2. v t

    Facer fronte a alguén.
  3. v t

    Causar algo ou alguén unha afronta a unha persoa.
  4. v i

    Respirar mal ou con dificultade. Tm v pron.

Sinónimos

abafar, acorar, agraviar, aldraxar, arrostrar, ofender, ultraxar

Antónimos

evitar

Confrontaciones

deshonrar, resollar

Citas

  • Afrontando un co outro non conseguirás ren
  • Afronteime nada máis entrar na auga
  • Afrontou o sucedido como unha persoa responsable
  • Se invitas a todos os teus amigos agás a Xoán afrontaralo

Palabras vecinas

afrontado -da afrontador -ra afrontamento afrontar afrontoso -sa afrosiderita afrouxamento
Conjugar
VERBO afrontar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles afronto
afrontas
afronta
afrontamos
afrontades
afrontan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles afrontaba
afrontabas
afrontaba
afrontabamos
afrontabades
afrontaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles afrontei
afrontaches
afrontou
afrontamos
afrontastes
afrontaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles afrontara
afrontaras
afrontara
afrontaramos
afrontarades
afrontaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles afrontarei
afrontarás
afrontará
afrontaremos
afrontaredes
afrontarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles afrontaría
afrontarías
afrontaría
afrontariamos
afrontariades
afrontarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles afronte
afrontes
afronte
afrontemos
afrontedes
afronten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles afrontase
afrontases
afrontase
afrontasemos
afrontasedes
afrontasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles afrontar
afrontares
afrontar
afrontarmos
afrontardes
afrontaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
afronta
-
-
afrontade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles afrontar
afrontares
afrontar
afrontarmos
afrontardes
afrontaren
Xerundio afrontando
Participio afrontado
afrontada
afrontados
afrontadas